مهسا علیمردانی
در روزگار ما اينترنت امکانات بيشتری را - چه به صورت فردی برای اعضای جامعه و چه به صورت جمعی برای جامعه مدنی - فراهم کرده است. امروزه شهروندان میتوانند بيش از پيش با يکديگر در ارتباط بوده، در کارهای گروهی شرکت کرده، و در عمل آزادی بيان را تجربه کنند. رابرت هريس و ربکا هيکاک اين موقعيت جديد را «خلق سرمايه اجتماعی اينترنتی» ناميدهاند. قطعاً برای يک کاربر اينترنت در سال ۲۰۱۴ دانستن اينکه خود رأساً محتوای آنلاين را برای خودش دستچين میکند حس آزادی مطبوعی را به دنبال دارد. چنان که من امروز انتخاب میکنم که چه کسی را به دوستی برگزينم، چه چيزی را روی فيسبوک دوست داشته باشم و دست خودم است که چه کسی را در توئيتر دنبال کنم. اما چطور بايد اين همه محتوای اينترنتی را برای يافتن آنچه دنبالش هستيم شخم بزنيم؟ فهرست شبکههايی که احتمالاً هر کدام از ما در آنها عضويت داريم گاه انتها ندارد. فيسبوک هست و توئيتر و تامبلر و بعد از اينها هم صفحهها