طاهر عابدی
پیش از ترور لینکلن، گروهی از جمهوریخواهان که خود را «رادیکال» می‌نامیدند، معتقد بودند که لینکلن شانسی برای انتخاب مجدد ندارد. این شکاف در درون حزب جمهوری‌خواه باعث شد تا گروهی از طرفداران لینکلن حزب دیگری به نام «اتحاد ملّی» تشکیل بدهند. در این حزب گروهی از دموکرات‌های طرفدار جنگ داخلی و لغو برده‌داری نیز عضو شدند. رهبر این گروه از دموکرات‌ها اندرو جانسون بود که در انتخابات سال ۱۸۶۴، به عنوان معاونِ لینکلن، او را همراهی کرد.بعد از ترور لینکلن در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۸۶۵، اندرو جانسون رئیس جمهور شد. اختلاف‌های ناشی از جنگ داخلی همچنان پابرجا بود و منازعه بین ایالت‌ها، بین احزاب نیز دنبال می‌شد تا جایی که جانسون اولین رئیس جمهوری بود که توسط مجلس نمایندگان استیضاح شد، اما او توانست با یک رأی اختلاف در مجلس سنا پیروز شود.بعد از جنگ داخلی، دورۀ صنعتی شدن، پیش‌زمینۀ فضای سیاسی در آمریکا بود. سرمایه‌داران، از هر دو حزب حمایت می‌کردند تا احزاب نیز از آنها در صنعت و سرمایه‌گذاری حمایت کنند. همزمان،
