سیاوش حسنی فر
موسیقی، خیابان را دلپذیر میکند. هنرمندان خیابانی از گروه آن زحمتکشان و آفرینشگرانی هستند که از شهر جایی برای زیستن میسازند.
در این نوشته از سنندج شروع میکنیم و سپس گشتی میزنیم در پهنه موسیقی کُردی، آن هم با نظر به خیابان.
سنندج: دیوارنگارههای موسیقیایی
خیابان ششم بهمن (پاسداران) سنندج جایی شده است برای شنیدن نغمههای دلپذیر.این خیابان تجاری اصلی و پر تردد شهر، محل کار انواع گروهها و افرادی است که هر کدام در گوشهای از پیادهرو نشستهاند و نغمههای آشنای پیونددهنده با گذشته را مینوازند. صدای آنها و سازهایشان طنین خاصی در بازار میافکند و حس سرزندگی و همزمان غم خاصی را القا میکند. اشعاری که میخوانند، معمولاً دمدستیترین شعرهاست و برای درک آنها تکاپوی خاصی لازم نیست، اشعاری که برای همه آشنا است و در خاطرهها حک شده است.
ابزار کارشان دف و ضرب و نی و دایرههایشان