فرنوش امیرشاهی
چشم مهمانان ویژه در لباس‌‌های محلی، قومی و مذهبی مانند همه حاضران به دستهای حسن روحانی دوخته شده بود، وقتی با آرامش و لبخندی در گوشه لب منشور حقوق شهروندی را امضا می‌کرد.

آنها امیدوارانه حرکت خودکار رئیس جمهور روی کاغذ‌های اسلیمی را دنبال می‌کردند، چون دستکم در ۶ ماده از ۱۲۰ ماده این منشور به حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی پرداخته شده است.

از جمله در ماده ۱۰، «توهین، تحقیر یا ایجاد تنفر نسبت به قومیت‌ها و پیروان ادیان و مذاهب و گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی» ممنوع شده است؛ یا در بخش‌هایی دیگر حق «ارتباطات بین فرهنگی» فارغ از تفاوت‌های قومی و مذهبی و نیز حق «یادگیری و استفاده و تدریس زبان و گویش محلی» به شهروندان اعطا شده است.

با این حال تمام حاضران در مراسم رونمایی از منشور حقوق شهروندی که تدوین آن بیش از سه سال زمان برد، می‌دانستند این دستورالعمل ضمانت اجرایی ندارد و تنها آنگونه که در انتهای متن منشور آمده، قرار است دستیار ویژه‌ای «پیشنهاد برنامه و خط‌مشی مربوط به اجرای کامل آن» را پیگیری کند.

فراتر از این منشور، رابطه جمهوری اسلامی با اقلیت‌های قومی و مذهبی همواره فراز و فرود داشته است.

با اینکه دراصول متعددی از قانون اساسی، حقوق و آزادی‌های اساسی برای كلیه شهروندان و اتباع ایرانی در نظر گرفته شده،و آنان در برخورداری از این حقوق بدون توجه به

ازاد کریمی

درست در شبی که آندری کارلوف سفیر روسیه در آنکارا ترور شد پوتین در حال رفتن به تماشای یک تئاتر عجیب بود. تئاتری که نویسنده آن الکساندر سرگوییچ گریبایدوف بود. سفیر روسیه تزاری و معمار عهدنامه ترکمنچای که در ۳۰ ژانویه ۱۸۲۹ میلادی در تهران به قتل رسید. سفیری که تقریبا قسمتی عظیم از شمال ایران را ضمیمه روسیه کرد.

جبهه النصره به عنوان بخشی از ائتلاف سنی مخالف اسد و تحت حمایت ترکیه مسئولیت ترور کارلوف را بر عهده گرفت. تروری که اردوغان به زور میخواهد آن را وبال گردن فتح الله گولن کند و توسط یکی از پلیس ها و نیروهای ویژه مورد اعتماد اردوغان انجام شد؛ پلیسی که در هشت دیدار رسمی جزء محافظان اردوغان بوده است.

این در حالی است که درست یک شب بعد از ترور سفیر روسیه، ایران و ترکیه اجلاسی سه جانبه در مورد آینده سوریه بدون حضور آمریکا را برگزار کردند. چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ آیا رابطه روسیه و ترکیه یک رابطه استراتژیک است؟

جواب این سوال هم برای آقای پوتین و هم اردوغان بسیار ساده است. هر دوی آنها دارند همدیگر را بازی میدهند. هدف کلیدی اردوغان ایجاد یک سیستم ریاست جمهوری است. تمام سرمایه گذاری داخلی و خارجی او بر این اساس صورت میگیرد. روابط خارجی ترکیه با غرب در طی یک قرن گذشته در بدترین وضعیت خود قرار دارد. اردوغان از روسیه به عنوان کارت فشاری بر ضد غرب استفاده میکند. از سوی دیگر عدم رابطه با روسیه شدیدا بر اقتصاد ترکیه تاثیر دارد. اقتصادی که با سقوط

آزاد مستوفی

دو روز از امضای رئیس جمهور ایران زیر آئین نامەی منشور حقوق شهروندی نگذشتە در حالیکە رسانەهای فارسی زبان داخل و خارج کشور در حال پوشش این خبر بودند و آنرا فرجی مهم تفسیر میکردند و جمعی از اپوزسیون دوستدار آیت اللەها در اروپا خود را در حال بازگشت بە زیر عبای آقا می دیدند؛ دو انفجار پیاپی در صد متری مقر اصلی حزب دمکرات کردستان در شهر کویە در حالیکە اعضای این حزب بمناسبت گرامیداشت شب یلدا از جشن و شادی برمیگشتند، بیدارها را هوشیار کرد آیا خوابزدەها را بیدار خواهد کرد؟
شعاع منشور حقوق شهروندی حسن روحانی کە با بمبهای کنترل از راه دور جمهوری اسلامی ایران، از تهران تا شهر کویسنجق کوردستان عراق گرابندی شدە بود، با غلطاندن هفت نفر در خون، اعلام موجودیت خود را دوبارە نمایان کرد و یلدای خونین در تاریخ سیاه حاکمیت ایران، رقم خورد. عجبا از برکات جمهوری اعدام و شکنجەی ایران، هر مناسبتی با ریختن خون و یا خونهای بی شمار در تقویم این مرز و بوم ثبت می شود.
جمهوری اسلامی ایران کە از بیش از ١٠ سال پیش، جنگ نرمی را برضد مبارزان کورد آغاز کردە است در چند سال گذشتە چنان تبلیغ می نمود کە گویا مسالەی کورد حل شدە است و این کوردها هستند کە نمیخواهند در جامعەی مدنی ایران کە وارد فاز سیاسی شدە، سلاح را کنار گذاشتە و از حقوق شهروندی خود بهرەمند شوند. البتە برای کسانی کە با تاریخ مبارزات ملت کورد آشنا هستند آشکار است کە جنایتهای ایران در اقصی نقاط جهان علیه مبارزان کورد و ترور رهبران

پولات جان
امروز شرق حلب سقوط کرد. اما به باور بسیاری از ناظران و تحلیلگران رویدادهای حلب متفق القول هستند که این سقوط باید به وقوع می پیوست، نه تنها به دلیل قدرت نیروهای رژیم بعث سوریه و همپیمانانش و حتی اردوی ضعیف گروه های مختلف اسلامی، بلکه [می توان گفت که] ده ها فاکتوری که موجب سقوط حلب در سال ۲۰۱۲ شد امروز نیز برای دومین بار این شهر را به ورطه ی سقوط کشاند. باید تاکید کنم که هرچقدر سقوط اول حلب سریع و بدون برنامه بود سقوط دوم زمان بر و ویرانگر و همراه با رنج و محنت بسیار بود.

نخست، بسیار خوب به یاد می آوریم که اکثر شهروندان حلب از طرف مناطق دیگر سوریه که انقلاب در آن علیه رژیم بعث در جریان بود مورد انتقاد قرار می گرفتند که در انقلاب مشارکت نمی کنند، با این حال حلب شهری اقتصادی و صنعتی بود و به همین دلیل ثبات، امنیت و گشایش و راه های بازرگانی برای آنان حائز اهمیت بود.

دوم، حلب به دو بخش شرق و غرب تقسیم شده است. این تقسیم جغرافیایی به نوعی به تقسیم شهر از نظر فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و معیشت مردم تسری یافته است. ساکنان بخش شرقی عمدتا از شهروندان سنی، سنتی و خداپرست و کُردهای اهل عفرین و کوبانی و ترکمن هاتشکیل شده اند؛ اکثر قریب به اتفاق این اقشار نیز کم درآمد و از کارگران فعال در بخش های ساختمانی و صنعت نساجی هستند. در مقابل اکثر ساکنان غرب حلب را طبقه متوسط و کارمندان و

لقمان قنبری

^{مفهوم و ماهیت قدرت در دستگاه تئوریک و پراکتیکال امریکا با روی کار آمدن اوباما در معرض تحولی معنایی و کاربردی واقع شده و در قامت استراتژی قدرت هوشمند نمایان گشت. قدرت هوشمند ا به معنای ترکیب هدفمند و خردمندانه قدرت سخت و نرم در مقابله با تهدیدات است. کاربرد قدرت هوشمند در عمل نشان داده است که بهترین انتخاب یک کشور، سیاستی است که ترکیبی از قدرت نرم و قدرت سخت باشد. بنابراین در شرایطی که قدرت سخت افزاری دچار ناکامی¬های مختلفی مانند هزینه بردار بودن و قدرت نرم با محدودیت¬های ناشی از غافلگیری در برابر تهدید¬های غیر قابل پیش بینی مواجه شده است، قدرت هوشمند توانایی ترکیب قدرت سخت و نرم را پیدا می نماید و به جای مقابله با تهدیات جاری، درصدد مدیریت تهدیدهای آینده نیز می باشد به عبارت دیگر آینده¬گرا بون و هوشیاری محیطی، مسیر یابی، سرعت عمل، ‌انعطاف¬پذیری، تناسب بین اهداف و منابع قدرت از فواید قدرت هوشمند است.}

^{قدرت هوشمند، ظرفیتی است که موجب کارآمدن شدن قدرت برای رفع تهدیدات و کسب منابع جدید می شود. نظریه پردازان و سیاستگذاران معتقد به اتخاذ و اعمال قدرت هوشمند، بر این نکته تکید دارند که شرایط جدید بین¬المللی و جهانی شدن تهدیدات نامتقارن امنیتی و ماهیت دائماً در حال تحول مسائل سیاسی و بحران¬ها متناوب در اقتصادی جهانی موجب شده است قدرت¬¬هاي بزرگ دیگر مثل گذشته قادر نباشند به تنهایی مسائل جهانی را مدیریت کند.}

سیروس عزیزی

سیاچمانه یکی از ترانه های دنیای پهناور موسیقی باستانی اورامان است و اصالتا متعلق به نواحی اورامی زبان کردستان است،این آواز و نوا را در هیچ جای دیگری از این کره خاکی نمیتوان شنید،برای پی بردن به اصالت و تعلق داشتن هر چیزی به یک منطقه همین بس است.سیاچمانه نوای آشنا و برخواسته از دل منطقه اورامان استان کردستان است که بدون نیاز به هیچ ابزار و ادوات موسیقی و یا دستگاهی شکل میگیرد و صرفا حنجره شخص خواننده اصلی ترین نقش را در آن ایفا میکند و از عجایب هنر موسیقی اورامی در اینجاست که به کار بردن ادوات موسیقی در آن اجباری نیست و همین امر باعث شده که هر کس نتواند آواز اورامی سیاچمانه بخواند زیرا کسی که میخواهد موسیقی اورامی سیاچمانه بخواند باید دارای حنجره قوی باشد که تارهای صوتی حنجره اش ریتم و موسیقی آواز را بنوازند.
در کتاب برهان قاطع درباره وجه تسمیه هورامان نظریه های متفاوت وجود دارد. میگوید:اورامن نوعی خوانندگی و گویندگی می باشد و شعر آن به زبان پهلوی است.شمس قیس رازی صاحب کتاب المعجم فی معابیر الاشعار العجم(سده هفتم هجری) میگوید خوشترین آواز فهلویاتی است که ملحونات آنرا اورامنان مبخوانند و اهل دانش ملحونات این وزن را ترانه نام کرده اند و شعر مجرد آنرا دوبیتی خوانند.طبق گفته قیس رازی فهلویات یعنی اشعاری را که با آواز خوانده میشده است لحن اورامن یا اورامنان گفته اند….لحن اورامی و بیت پهلوی……زخمی رود و سماع خسروی.
آوازهای اورامی بخصوص سیاچمانه در نزد مردم اورامان جایگاه والایی دارد و آنرا از کهن ترین میراث فرهنگی خویش محسوب می نمایند.یکی از خصوصیات زبان اورامی کامل بودن دستوری

جلال جلالزاده
فقدان پشتوانه معرفتی موجب بحران در امر کُردی است و این مسئله در حوزه های متفاوت جهان زیست تاریخی از جمله، کنش کُردی، تاریخ کُردی، ادبیات کُردی، سیاست کُردی و غیره بازنمود و تأثیر داشته است. به تعبیری، امر کُردی شأنیت کُردی ندارد، به گونه ای که از حیث معرفت شناختی نمی توان از دانش، سیاست، تاریخ و ادبیات کُردی بحث کرد. بررسی این بحران نیازمند شناخت و تحلیل کُرد به مثابه یک مسئله وجودی و معرفتی است. کشف ذهن کُردی به دنبال پژوهش در باره این بحران معرفت شناختی  است. کُرد اندیشی به نوعی اندیشیدن به امر وجودی کُردی و بررسی جهان زیست کردستان به مثابه یک مسئله معرفتی است؛ از این حیث کُرد اندیشی مستلزم استخراج و پرداخت دستگاه مفهومی و چهارچوب زبانی و لوازمات تئوریک خاصی است. کشف ذهن کُردی نوعی کُرد اندیشی است. کُرد اندیشی، پژوهش انتقادی در باره ساحت وجودی و ماهیت امر کُردی و اجزا و مؤلفه های آن، و نیز اهتمام به ابتنا و تأسیس آن است؛ به یک معنا، نوعی اندیشیدن در باره امر  وجودی کُردی و ماهیت و حد استقلال آن است.  در کشف ذهن کُردی ما به دنبال کشف و شناخت عناصر بنیادی اندیشه دیگری و خود، و همینطور تعامل میان آن دو ، و نیز تأسیس نظامی از مفاهیم و چهارچوب نظری امر وجودی کُردی هستیم. به همین جهت از ذهن ایرانی ، عربی، کُردی، شرقی و یونانی استفاده می شود تا این عناصر و رگه های معرفتی بازشناسی شوند. به عنوان مثال: بررسی عناصر و مبادی معرفت ایرانی و عربی، و سنت فکری آنان در تأسیس ذهن کُردی و ساختار

سیروس عزیزی
ا حمد و سپاس برای خالق توانا که این همه زیبایی و نعمات را برای ما خلق نمود و بدون منت در اختیار ما قرار داد تا از آنها به طور صحیح استفاده کنیم و شاکر او باشیم و زبان گفتاریی و گوش شنوایی و سایر اندامها را به ما عطاء فرموده،زبانی که با آن میتوان صحبت کنیم نیت درونی خود را بیان و به دیگران منتقل کنیم و بهترین استفاده ها را ببریم و گوشی که نغمه های دل انگیز و نواهای روحانی و صداهای طبیعی و خدایی را بشنویم و لذت ببریم.مطلب این حقیر که در چند بخش حضور شما خوانندگان عزیز تقدیم میگردد در مورد آوای اهورایی سیاچمانه میباشد که انشا الله مورد پسند و استفاده قرار گیرد.صدای زیبا که هدیه ای ست بسیار گرانبها که خالق هستی به بعضی از انسانها مانند  حضرت داوود(ع)یا بلال حبشی(رض)و…داده است.که انسان میتواند بهترین استفاده ها را از آن ببرد در مورد یکی از هنرهای ساکنان اورامان،آواز سیاچمانه است که به قدمت اورامان میباشد.
منطقه اورامان ناحیه ای کوهستانی که در استانهای مرزی کردستان و کرمانشاه و کردستان عراق متصل به هم است،منطقه ای بکر و دیدنی با فرهنگی تاریخی و منحصر به فرد و سرزمینی با ترانه های ماندگار سیاچمانه و سرزمین عارفین و شاعران بزرگ و مهد مهر و عطوفت و دینداری و سخت کوشی میباشد.اورامان منطقه ای افسانه ای در کردستان و غرب ایران با لهجه ای قدیمی و شیرین که اوستا و گاتا های زرتشت و نغمه های باربد و نکیسا و رامتین و بامشاد زمان ساسانیان و ایران باستان را به خاطر می آورد و فرزند آن نغمه های دیروز آواز ماندگار سیاچمانه یا سیاو چمانه، مادر اواز های امروز هورامی می باشد همانند خونی که در رگ و پی هر هورامی زبان جاری و با جان

لقمان قنبری

^{همواره در طول تاریخ بدن زنان محمل اعمال قدرت و خشونت مردانه بوده است. بدن‌های قوی بر بدن‌های ضعیف سلطه و خشونت روا داشته‌اند این سیر تا عصر حاضر و مدرن به اشکال مختلف ادامه داشته و دارد. اما خشونت نمادین که ویژگی سلطه عصر ما است عمدتاً از طریق درونی کردن نظام سلطه انجام می‌گیرد. خشونت نمادین بر بدن زنان جلوه‌ای از خشون مدرن است که بازگوکننده رابطه فرادستی مردان و فرودستی زنان می‌باشد.} امروزه سلطه بر بدن زنان شکلی نمادین یافته است و در مسیر اعمال خشونت نمادین بر بدن زنان هر دو جنس مرد و زن ممکن است به صورتی ناخودآگاه نظام سلطه را چنان درونی کنند که گویی این رابطه طبیعی بوده است. در بعضی جوامع عمق این رابطه طبیعی انگاشته شده، بعضاً هاله‌ای از تقدس به خود گرفته است و مخالفت با این رابطه نابرابر سلطه پذیرفتنی نمی‌باشد. خشونت نمادین به معنای تحمیل نظام‌ها نمادها و معناها (یعنی فرهنگ) مردانه بر زنان است در این راستا سلطه و اعمال خشونت مردان بر زنان محصول نظمی زیست شناختی انگاشته می‌شود. در وضعیت فعلی هم اگر ایماژهای شهوت سالار، زنان را به مثابه ابژه سکسی برای کامجویی مردانه نشان می‌دهد این خود نمادی از سلطه بر بدن زنان و کالائی شدن بدن جنس مونث است. به عبارت دیگر این شکلی از سلطه است که در آن خشونت و سلطه به شکل نمادین بر

هیوا کوردستانی "مولانیا"

در حالیکه هر روز شاهد اعدام و شکنجه و سایر رفتارهای غیر انسانی در ایران هستیم، و چشم امید خیلی از خانواده های آنان به احزاب و اپوزیسیونهای خارج از کشور دوخته شده است، باید گفت که تاکنون نقشی را که این احزاب و گروههای مخالف حکومت ایران در عرصه ی بین المللی میباید نشان میدادند،

 اگر به اجمال نگاهی به کارکرد کلی این احزاب در مدت زمامداری سلطه گران آخوندی ایران بیاندازیم تاکنون هیچ گام مثبتی به نفع ملیتهای ایران برنداشته اند و در کل بیشتر بجای سیاستگذاریهای درست و هدفدار برضد حکومت اسلامی ایران، بیشتر به برانداختن سایر اپوزیسیونهای مخالف حکومت پرداخته اند. این مسئله مخصوصا در احزاب کردستان ایران بیشتر به چشم میخورد و احزاب کردی آنطور که باید نه به مسئله ی قومیتی خود پرداخته اند و نه برضد حکومت ایران گامی برداشته اند. کاری که این احزاب طی مدت بیشتر از سه دهه انجام داده اند را میتوان به سه مرحله تقسیم کرد:

1 – مرحله ی جنگ مسلحانه

2 – مرحله ی گذار از جنگ مسلحانه به جنگ سیاسی

3 – جنگ سیاسی

مرحله ی جنگ مسلحانه در کردستان از همان سالهای ابتدای انقلاب ایران شروع شد و در اواسط دهه ی 70 تقریبا به پایان رسید. جنگ مسلحانه در کردستان اگر چه از لحاظ قومیتی حرکتی اعتراضی برای بدست آوردن حقوق حقه و انسانی و ملی ملت کرد بود و همین باعث زنده