عبدالله سهرابی
شادروان حبیب یغمائی تعریف میکرد: در دوره رضاشاه کبیر که عزاداری، سینەزنی، و قمەزنی ممنوع شده بود، یک روز ملک الشعرای بهار به شوکت الملک (امیر بیرجند) گفته بود سپاس خدایرا که در این دیار هم برق دارید، هم آب، هم مدرسه، هم سالن نمایش، همه چیز دارید.اینکه بعضیها هنوز شکایت میکنند دیگر چه میخواهند؟ شوکت الملک گفته بود: اینها برق نمی‌خواهند، اینها محرم میخواهند.! اینها مدرسه نمی‌خواهند،روضەخوانی میخواهند. کربلا را بە اینها بدهید، همه چیز دادەاید!!حبیب یغمائی متعلق به کوره دهی بود بنام "خور"و خیلی بە آنجا عشق می‌ورزید. در آنجا درمانگاه و کتابخانه و مدرسەای ساخت و برای آبادانی آنجا جلوی هرکس و ناکسی ریش بخاک مالید و زانو زد. مهمتر آنکه کتابخانەای درست کرد و همه کتابهای خطی‌اش را که در طول عمر با خون دل جمع آوری کرده بود به آنجا منتقل کرد و وصیت کرد بعد از مرگش اورا آنجا دفن کنند. میدانید مردم قدرشناس (!!!) خور با جنازه اش چه کردند؟؟ وقتی پیکر نحیف و رنج کشیدەاش را با کاروانی متشکل از شاگردانش، دکتر اسلامی، دکتر باستانی پاریزی، دکتر زرین کوب، سعیدی سیرجانی و دیگر چهرەهای نامدار وطن ما به روستای خور رسید، همان کودکانی که در مدرسه " یغمائی " درس خوانده و یا میخواندند، و همان مردمانی که در درمانگاهش دردهای خود و عزیزانشان را درمان کرده بودند چه که نکردند(!!).
به فتوای آخوندک ابله همان روستا، دامنشان را پر از سنگ ریزه کردند تا جنازه این خدمتگذار صدیق به فرهنگ ایران را سنگباران کنند. دردناک‌تر آنکه پس از دفن جنازه فرزندانش دوسه روزی در مقبرەاش کشیک دادند مبادا پیکرش را از زیر خاک بیرون بیاورندو به لاشخورها بدهند.
با تاثر فراوان باید اذعان کرد که میهن ما از این ناسپاسی ها و قدر نشناسی ها بسیار دارد که خود عاملی است بسیار مهم در عقب مانگی ما از کاروان تمدن. کسانیکه نمی‌دانند، تصور می کنند میدانند.
بدترین نوع بیسوادی، بیسوادی اجتماعی و سیاسی است. نمی‌دانند که هزینەهای زندگی (قیمت نان، مسکن، دارو و درمان و...) همگی به تصمیمات سیاسی وابسته هستند. برخی حتی به جهالت اجتماعی و سیاسی خود افتخار میکنند و میگویند: از سیاست بیزارند.
"برتولت برشت" میگوید: "شهروندان نادان توجه ندارند که فحشا، اعتیاد، کودکان خیابانی، فساد و سایر بدبختی‌های اجتماعی نتیجه مستقیم بی‌توجهی به " سیاست " است".
اگر این متن ارزش خوانده شدن دارد، بنام یک ایرانی با فرهنگ با انتشار آن اجازه دهید آزادانه به زندگی خود ادامه دهد و آموزەای باشد برای آیندگان.
12/03/2014
