(حبیب حسینی فرد (کارشناس مسائل بین الملل

جمهوری اسلامی ایران به برگزاری اجلاس کشورهای غیرمتعهد در تهران امیدهای زیادی بسته است. اما وضعیت کنونی غیرمتعهدها نمی‌تواند پاسخگوی این امیدها باشد. تلاش ایران برای "دمیدن نفس تازه" در کالبد غیرمتعهدها هم احتمالا بی‌نتیجه خواهد ماند. در هفته‌های اخیر با نزدیک‌تر شدن زمان برگزاری شانزدهمین اجلاس سران جنبش کشورهای غیرمتعهد در تهران (۶ تا ۱۱ شهریور) دغدغه و حساسیت‌های مقام‌های جمهوری اسلامی در باره هر چه وسیع‌تر برگزار‌شدن آن نیز بروز معنادارتری پیدا کرده است. از نظر این مقام‌ها برگزاری "آبرومندانه و گسترده" اجلاس باید محملی باشد برای وجهه‌بخشیدن به جمهوری اسلامی و نفی انزوایی که ایران از جمله به سبب مناقشه اتمی با آن روبرو است. مسعود جزایری، معاون ستاد کل نیروهای مسلح ایران در این باره گفته است:

 خبرگزاری رويترز نگاهی دارد به تهديدهای سياسی و امنيتی که حکومت عربستان سعودی با آن  روبرو است. عربستان سعودی صاحب يک پنجم از منابع نفت جهان، رقم بزرگی از ذخاير ارزی و بزرگترين بازار بورس و سهام در ميان کشورهای عربی است. اين کشور يکی از محورهای اصلی سياست امنيتی آمريکا در منطقه خاورميانه است و به خاطر وجود اماکن مقدس از جمله کشورهايی است که در ميان جمعيت يک ميليارد و ۶۰۰ ميليون نفری مسلمانان جهان جايگاه و نفوذ ويژه ای دارد. خبرگزاری رويترز نگاهی دارد به تهديدهای سياسی و امنيتی که حکومت عربستان سعودی با آن روبرو است. 

سلسله مراتب جانشينی

مرگ شاهزاده نايف در ماه ژوئن امسال در سن ۸۹ سالگی باعث شد که خاندان آل سعود مجبور شود که در فاصله هشت ماه دوبار وليعهد يا پادشاه آينده کشور را برگزيند.

 جیمز ام. دورسی 

"قدرت گیری کردهای سوریه، سیاست خارجی ترکیه در قبال بحران سوریه را با چالشی مهم روبرو ساخته است". با شدت گرفتن جنگ داخلی در سوریه و گسترش آن به شهرهای مرزی، مساله ی کردها در ترکیه، بعد تازه ای پیدا کرده است. دهه هاست که ترکیه درگیر جنگی خونین با پیکارجویان حزب کارگران کردستان (پ ک ک) است که تا کنون چیزی حدود 40 هزار کشته برجای گذاشته است. علی رغم افت و خیزهای فراوان در این نبرد، با سقوط صدام در سال 2003 و شکل گیری اقلیم خودمختار کردستان در شمال عراق، مساله ی کردها در ترکیه دستخوش تغییراتی اساسی شده و به مرحله ای جدید پای گذاشت. ترکیه در رویکردی جدید و از طریق برقرای روابط نزدیک با رهبران اقلیم کردستان و سرمایه گذاری های کلان در این منطقه کوشید تا دولت اقلیم را

نادر صدیقی

در آستانه اجلاس کشورهای عضو «جنبش غیرمتعهدها» در روزهای نهم و دهم شهریور ماه، دو روزنامه چاپ تهران، از حضور نمايندگان یکصد کشور در اجلاس غيرمتعهدها و آماده باش نيروی انتظامی خبر دادند. مقام های جمهوری اسلامی از اعلام کامل لیست رهبرانی که در کنفرانس تهران شرکت خواهند کرد، خودداری کرده اند. تنها روزنامه تهران امروز از «حضور قطعی نمايندگان ۱۰۰ کشور برای شرکت در اجلاس غير متعهدها در تهران» خبر داده و از قول مشاور احمدی نژاد نوشته که «۴۰ کشور در سطح عالی» در اين اجلاس حاضر می شوند.

جنبش عدم تعهد از دیروز تا امروز

۵۱ سال پيش به سال ۱۹۶۱ ميلادی تولد سازمان کشورهای غير متعهد در بلگراد، پايتخت يوگسلاوی پيشين

 میترا فرهمند 

در روزهایی که افکارعمومی اسرائیل از عواقب عملی کردن طرح حمله نظامی دولتمردان کشورشان به ایران سخت نگران شده اند، رسانه های اسرائیل هر روز موجی از طومارها و فعالیت های مربوط به مخالفت مدنی را با این اقدام احتمالی بازتاب می دهند. همزمان با تظاهراتی که مخالفان هر شامگاه در برابر منزل اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل در تل آویو برگزار کرده اند، فضای مجازی در اسرائیل نیز مملو از طومارها و بحث و جدل بر سر عواقب درگیر شدن اسرائیل در چنین اقدام خطیری است. یک طومار اینترنتی از چهارشنبه هفته گذشته در فضای مجازی قرار گرفت که نامه ای خطاب به خلبانان نیروی هوایی اسرائیل است و از آنها آشکارا می خواهد که از فرمان ارتش، در صورتی که زمان حمله (به ایران) فرا برسد، سرپیچی کنند.

میترا فرهمند 

در ميانه گزارش های فزاينده رسانه ای در مورد قريب الوقوع بودن زمان حمله يکجانبه اسرائيل به تأسيسات هسته ای جمهوری اسلامی ايران، يک بلاگر آمريکايی نيز مدعی دريافت سند و «يادداشتی» از اسرائيل در مورد جزييات طرح جنگی اسرائيل شده است. ريچاد سيلورستاين در وبلاگ خود مدعی شده است که اين يادداشت را از يک سياستمدار اسرائيلی که وزير پيشين دولت اين کشور بوده است، دريافت کرده است. اين بلاگر آمریکایی ادعا کرده است که سياستمدار يادشده اسرائيلی اين يادداشت را از يکی از نظاميان مرتبط با خود دريافت کرده است و او را در رديف آن شمار از اسرائيلی هايی که از راه اين افشاگری می خواهند که مانع از آغاز جنگ شوند، توصيف کرده است. در همين حال، به باور برخی از ناظران، مطلبی که آقای سيلورستاين در وبلاگ خود منتشر کرده است،

روزنامه آمریکایی «نيويورک تايمز» در مطلبی به قلم سردبيران اين روزنامه با اشاره به اظهار نظرهای مجدد مقامات اسرائيلی در مورد عمليات نظامی عليه ايران می نويسد: «اين اظهارات در بهترين حالت زيان بار و خطرناک و در بدترين حالت غيرمسئولانه هستند به خصوص که برای پيشبرد روش های ديپلماتيک هنوز فرصت هست.» به نوشته این روزنامه، شکی نيست که بلند پروازی های هسته ای ايران برای منطقه خطرناک است. حکومت ايران به طور مخفيانه و به مدت دو دهه برنامه های هسته ای خود را توسعه داده و حتی پس از سال ۲۰۰۲ که وجود اين فعاليت ها کشف شد سرمايه گذاری و تمرکز روی گسترش اين برنامه ها را ادامه داده است.

حاسل داسە

نمايندگان‌ محترم‌ ملت‌ شريف‌ ايران‌، خانمها، آقايان‌! در نطق‌ قبل‌ از دستور (27) مرداد مطالبي‌ را درخصوص‌ توجه‌ به‌ حل‌ مسايل‌ قومي‌ در ايران‌ به‌ استحضار رساندم‌. ما بعنوان‌ نمايندگان‌ ملت‌ وظيفه‌ داريم‌ نسبت‌ به‌ همه‌ مسايل‌ درون‌ و پيرامون‌ كشور خود حساسيت‌ ويژه‌اي‌ بخرج‌ دهيم‌ و آنچه‌ را كه‌ به‌ سرنوشت‌ كشور و ملت‌ ارتباط‌ دارد در مركز مورد توجه‌ قرار دهيم‌.  همانطور كه‌ در نطق‌ آنروز به‌ استحضار رسيد مسأله‌ قومي‌ در ايران‌ بدليل‌ پراكندگي‌ و تنوع‌ اقوام‌ و وجود تبعيض‌ در اختصاص‌ امكانات‌ سياسي‌، اقتصادي‌، فرهنگي‌ و غيره‌، يكي‌ از كانونهاي‌ بالقوه‌ بحران‌ است‌. حساسيت‌ اقوام‌ به‌ حفظ‌ هويت‌ ملي‌، فرهنگي‌ و ميراث‌ تاريخي‌ از جمله‌ پتانسيلهايي‌ است‌ كه‌ در هر دوره‌ تاريخي‌ مي‌تواند منشأ برخورد براي‌ حفظ‌ بقاء و تداوم‌ حيات‌ باشد.

 حسام دست پیش

ترکیە از جملە کشورهای خاورمیانە است کە بیشترین میزان جمعیت و وسعت سرزمینی مناطق کردنشین را در حوزە جغرافیای سیاسی خود دارد. اما این میزان از جمعیت و وسعت سرزمینی، هرگز بە عنوان منابع قدرت تعریف نشد، بلکە کاملا برعکس، کردها از همان روزهای تشکیل ترکیە مدرن بعنوان تهدید امنیتی قلمداد شدەاند.  ترس ترکیە از کردها دوره های متفاوتی را سپری کردە است. دورانی کە سال ١٩٢٤ شروع شدە و بە امروز ختم میشود کە در آن مقامات ترک روابط نزدیکی با کردهای عراق دارند و بخشی از آنها را بعنوان متحد خود تعریف میکنند. اما آنچە ترکها را نگران میکند آیا حکومت اقلیم کردستان است یا ناسیونالیزم کرد؟
قبل از آنکە سراغ پاسخ بە این سوال برویم باید بە این نکتە اشارە شود کە آنچە ما از آن بە عنوان حکومت اقلیم نام بردیم

رامین جهانبگلو

همگان با اين پرسش محوری هستی‌‌شناختی‌ آشنا هستند: چرا به جای "نيستی"، "هستی" هست؟ اما پرسش اصلی‌ هستی‌شناسی‌ ديگری هم وجود دارد که بشر هيچ‌گاه قادر به پاسخ نبوده است: "چرا به جای عدم خشونت، خشونت وجود دارد؟" زمانی‌که از ماهاتما گاندی پرسيدند که آيا مقاومت بدون خشونت از اشکال "عمل مستقيم" است، او پاسخ داد: "از اشکال نيست بلکه تنها شکل آن است". او مقاومت بدون خشونت را "عظيم‌ترين نيرو در دنيا" می‌‌ناميد و آن را نيرويی می‌دانست که مثبت‌تر از الکتريسيته و حتی قدرتمندتر از "اتر" است. گاندی معتقد بود که عدم خشونت می‌تواند در هر مرحله‌ای از تجربۀ بشری به اجرا گذشته شود. بنابراين، عدم خشونت برای گاندی نه تنها يک تاکتيک سياسی، بلکه معنويت و روش زندگی‌ نيز بود.