بازخوانی و مقایسۀ دو روایت از یک واقعه
از: علی سجادی
بسیاری از شخصیتها و گروههای سیاسی فعال در جریان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ در تحلیلهای سیاسی – تاریخی خود از انقلاب، آن را «انقلابی که از مسیر خود منحرف شد»، «انقلابی که توسط روحانیان به سرقت رفت»، «انقلابی که فرزندانش را بلعید»، یا «انقلابی که اهداف خود را فراموش کرد» می خوانند. این گروهها و شخصیتها، سرفصل «انحراف انقلاب» و به «سرقت» رفتن آن را کم و بیش با کناره گرفتن یا رانده شدنشان از هرم قدرت منطبق می دانند و معمولاً جریان انقلاب را تا زمانی که خود بخشی از آن بوده اند، «اصیل»، «مردمی»، «صحیح» و حتی گاهی «درخشان» می خوانند.
خروج نیروهای آمریکایی از عراق با آغاز تنشهای سیاسی همراە بودە است و این باعث شدە است باری دیگر عراق و رویداهای آن در کانون سیاستهای جهانی قرار گیرد در این میان ایالت کوردستان بیشتر مورد توجە قدرتهای منطقەای و جهانی قرار گرفتەاست هرچند در تنش موجود یکی از طرفهای این تنش نیست.
عبدالله سهرابي
