نشست های انجمن فلسفی آگورا با رامین جهانبگلو، استاد فلسفه، در دانشگاه تورونتو، هر بار يکی از جوانب فلسفی، تاريخی و جامعه شناختی نوشته های ژان ژاک روسو، نویسنده و فیسلوف معروف فرانسوی را مورد بررسی و گفتگو قرار ميدهد که در اينجا در اختيار علاقمندان قرار ميگيرد. امروز میخواهم به روسو بپردازم و بازخوانی روسو در رابطه با تاريخ معاصر ايران. در جلسه قبل يک مقدار درباره بنجامين کنستان صحبت کردم و در مورد تاکيد او بر آزادی منفی. گفته شد که کنستان معتقد است که مدل روسويی يعنی مدلی که روسو میخواهد در قرارداد اجتماعی اش پياده کند و انقلابيون فرانسه ۱۷۸۹ ازش الهام گرفتند، به دليل اينکه احتياجات و الزامات فضای عمومی مدرن و حتی فضای خصوصی را نمیتواند در نظر بگيرد، به حکومت رعب و وحشت میانجامد. اين نظری است که کنستان دارد. جالب اينجاست که داشتم تاريخ فلسفه برتراند راسل را میخواندم ديدم راسل در