منصور امان
موشک هایی حامل کارت دعوت به جنگ
حمله وسیع به تاسیسات نفتی عربستان، به درگیریها در خلیج فارس ابعاد جدید و خطرناکتری بخشیده است. تا پیش از این نزاع رژیم ج.ا با عربستان و دیگر کشورهای عربی در این منطقه شکل نیابتی داشته و از طریق باندهای مُسلح وابسته صورت می گرفت؛ اما حمله موشکی و "پهپادی" به عربستان شرایط جدیدی را پدید آورده و جنگ نیابتی را به یک جنگ بی واسطه فراز داده است.
میزی که حاکمان جنگ افروز ج.ا چیده اند، دعوت از عربستان و آمریکا به نشستن دور آن را در خود دارد؛ چرا که هر دو کشور را در موقعیت اجبار به عمل و واکُنش قرار می دهد:
عربستان به عُنوان رهبر جهان عرب باید ثابت کند که توان دفاع از خود را دارد و هزینه هنگُفتی که خرج جنگ افزار و مُسلح کردن خود کرده، یک سرمایه گُذاری بیهوده نبوده است. در صورتی که ریاض قادر نباشد در این کشمکش زیر جایگاه خود خط پُر رنگ بکشد، هژمونی آن به شدت تضعیف شده و اتحادها و ائتلافهای که گرد آن شکل گرفته، با تهدید فروپاشی روبرو می شود.
از سوی دیگر، بُحران حمله به عربستان یک پُرسش بُنیادی پیرامون توانایی ایالات مُتحده برای حمایت از مُتحدانش را نیز در برابر کاخ سفید گذاشته است؛ پُرسشی که فقط نُفوذ آمریکا در این منطقه مُهم، تجارت کلان اسلحه با کشورهای در حوزه آن، پایگاه های نظامی