چند کلمه در باره نوشته آقای کامران امین آوه
• هیچکس مانع این نیست که شما ناسیونالیست باشید و ناسیونالیست بمانید و تصور کنید که “کُرد” و ملت و قوم و عشیره کُرد، مبدا و پایان تاریخ جهان است. اما، همین را بگوئید! چه، برایتان توضیح دادم، که در کردستان مردمانی هستند و بوده اند و خواهند بود، که لازم نیست به صرف تولد در آن "خاک مقدس” حتما ناسیونالیست کرد و مرید و رعیت سر عشیره ها و شیوخ و خوانین اعصار سپری شده؛ و در خرافه ناسیونالیسم طلسم و افسون باشند ...
آقای کامران امین آوه، مطلبی نوشته است در اخبار روز با این عنوان: “زایشی نو”.
ایشات انگیزه و محرک خود را “به مناسبت پیروزی استقلال طلبان” در رابطه با همه پرسی اخیر در اقلیم کردستان عراق اعلام، کرده است. من نظرم را در باره “مساله کُرد” و اینکه با تشکیل دولت در هر بخش از “چهارپارچه”، و یا حتی، مثل موردی که با همه پرسی اخیر شاهد بودیم، در بخشی از کردستان عراق، “کردها صاحب دولت” بشوند، این مساله حل شده است، نوشته و گفته ام. در این مورد قطعا با موضع و رویکرد آقای امین آوه، و همه دوایر ناسیونالست کرد اختلاف نظر جدی دارم. برای اینکه خیال ایشان را هم آسوده کنم، من، نه به خاطر “سرود ای رقیب”، و یا تولدم در شهر سنندج، که بخاطر اینکه تشکیل یک دولت مستقل در کردستان عراق، به وضعیت آویزان حقوقی و مدنی شهروندان “اقلیم” پایان میدهد، با آن موافقم. بعلاوه پنهان نمیکنم، که علاقمند بودم که رهبری حل این معضل اجتماعی را رفقایم در جنبش کمونیسم